سوخت ...
تک درخت آرزوهایم سوخت و تنهایی ، تنها همدم تنهاییهایم شد.
حال فصل هاست که برای دلخوشی دلم شاخه گل سرخ و نامه های
بی نام میفرستم.
حتی شمع های خاموش روز تولدم را هر سال به دست نفسهای تنهایم
می سپارم و آهسته نجوا میکنم :
<< تولدم مبارک >>
نباشید...
برای فریادم فریادرس نباشید و به داد بیدادهایم نرسید
که تنها چند لحظه مانده تا آسمان را بغل کنم اما کاش می دانستید دلم
هوای همدمی دارد.

نظرات شما عزیزان:
فاطمه 
ساعت13:44---18 اسفند 1393