محال است ببخشم کسی را که
وسط خنده هایم
وقتی به یادش می افتم
گریه ام می گیرد...

آهای غریبه:

آنگاه که غرور کسی را له میکنی؛
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران میکنی؛
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش میکنی؛
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی ؛
آنگاه که خدا را میبینی و بنده خدا را نادیده میگیری میخواهم بدانم ؛
دستانت را بسوی کدام آسمان دراز میکنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟؟؟؟؟؟؟